บันทึกการสะท้อนการเรียนรู้ ครั้งที่ 2

สิ่งที่ได้รับจากการเรียนรู้

เรื่องภาษาและการเขียน
               ภาษา  หมายถึง คำพูดหรือถ้อยคำของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเพื่อสื่อสารและรับรู้เพื่อให้เข้าใจตรงกัน
     ประเภทของภาษา
          1.วจนภาษา คือสื่อสารด้วยภาษาพูดและภาษาเขียน
          2.อัวจนภาษา คือ การสื่อที่ไม่ใช่วาจา เป็นอารมณ์ ความรู้สึก ท่าทาง (กิริยาที่สามารถมองเห็นได้)

          ถ้าในภาษาไทยก็จะมีประเภทของภาษาเพียงเท่านี้ แต่ถ้าในต่างประเทศจะมีเพิ่มอีกประเภทหนึ่งคือ
          การสื่อสารด้วยจักษุสัมผัสหรือการมองเห็น คือ สัญลักษณ์ต่างๆที่มองเห็นและรับรู้เข้าใจตรงกันของคนส่วนมาก
     

     ลักษณะทั่วไปของภาษา

          1.ภาษามี เสียงและความหมาย (ถ้ามีแต่เสียงจะไม่เรียกว่าภาษา)
          2.มีไวยากรณ์ เฉพาะของแต่ละภาษา
          3.อาจมีสิ่งแวดล้อมกำหนด
               ตัวอย่าง ทำไมถึงเรียกปากกา เพราะปากกามีลักษณะคล้ายปากของกา นี้คือสิ่งแวดล้อมกำหนดภาษา
          4.ภาษามีประโยคไม่รู้จบ
          5.ภาษามีการเปลี่ยนแปลง
               - ความเปลี่ยนไป
               - ความหมายกว้างขึ้น
               - ความหมายแคบลง
          6.การกำหนดสัญลักษณ์ร่วมกัน

    

     ลักษณะเฉพาะภาษาไทย
          1.มีภาษาของตนเอง
          2.เป็นคำโดด
          3.ภาษาไทยส่วนมากเป็นคำพยางค์เดียว มีความหมายสมบูรณ์
          4.คำเดียวอาจมีหลายความหมาย มีหลายหน้าที่
          5.เป็นลักษณนาม
          6.มีเสียงวรรณยุกต์
          7.มีระดับของคำกับบุคคล
          8.ภาษากวี  การเล่นคำ

     ภาษาพูดและเขียน
          1.ภาษาเขียนจะไม่ใช้ถ้อยคำของภาษาพูดมาเขียน
          2.ภาษาเขียนไม่มีสำนวนเปรียบเทียบที่ยังไม่เป็นที่ยอมรับ พลิกล็อค โดดร่ม
          3.ภาษาเขียนมีการเรียบเรียงถ้อยคำให้สละสลวยชัดเจน
          4.ภาษาเขียนไม่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้ แต่ภาษาพูด ผู้พูดมีโอกาสชี้แจงแก้ไขได้

     ความแตกต่างระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียน
          1.ภาษาเขียนใช้คำมาตารฐานหรือคำแบบแผน
          2.ภาษาพูดออกเสียงไม่ตรงกับภาษาเขียน (ส่วนมาก)

          3.ภาษาพูดสามารถแสดงอารมณ์ได้ดีกว่าภาษาเขียน

          4.ภาษานิยมใช้คำพูดหรือคำลงท้าย เพื่อให้ฟังดูแล้วสุภาพ เช่น ไปไหนคะ  

          5.ภาษาพูดนิยมใช้คำซ้ำและคำซ้อนบางชนิดเพียงให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
 สรุป         -ภาษาพูด คือ ภาษาที่ผู้ใช้ภาษาใช้สื่อสารในชีวิตประจำวันด้วยการพูดนั่นเอง ควรคำนึงถึง 
           ความเหมาะสมของฐานะบุคคลและกาลเทศะ         -ภาษาเขียน คือภาษาที่เป็นลายลักษณ์อักษรบันทึกไว้เป็นหลักฐานประกอบด้วยสาระที่นำมา
           อ้างอิงไช้เป็นภาษามารตฐานได้
ความรู้ใหม่ 
          -ภาษาไทยมีอักษรเป็นของตัวเอง
          -วจนภาษาหมายถึงภาษาเขียนและภาษาพูด 
          -อวจนภาษาหมายถึง อารมณ์ สีหน้า ท่าทาง
ข้อเสนอแนะ
          ช่วยกันอนุรักษ์ภาษาไทยด้วยการเขียนและการพูดภาษาไทยให้ถูกต้องนะคะ